"Kinderen van de IJzer" is het verhaal van de grootscheepse actie die de Belgische overheid organiseerde voor de kinderen uit de frontstreek: de evacuatie naar buitenlandse kolonies. Anne Provoost vernam het verhaal van haar grootmoeder, Anna Vandewalle, zelf een koloniekind, die gedurende de oorlogsjaren en langer (1915-1919) in een kolonie in hartje Parijs verbleef. De schrijfster reconstrueert deze periode op basis van de mondelinge getuigenissen en op basis van de opzoekingen die zij deed o.a. in Parijse kloosters. Ze stoffeert haar verhaal met tientallen foto's. Ze achterhaalde hoe deze kinderen de oorlogsjaren overleefden weggerukt uit hun ouderlijke nest. Ze maakt een reconstructie van een gebeuren dat veel families in de Westhoek heeft geraakt. "Heel wat mensen vertrouwden me doodgezwegen verhalen toe. Doordat ik zelf vertel wat ik weet, komen ook bij hen verhalen naar boven'"

Anne Provoost werd geboren op 26 juli 1964 in het Belgische Poperinge. Al in haar jeugd schreef ze verhalen en pende ze dagboeken vol bespiegelingen die ze met potloodtekeningen illustreerde. Ze studeerde Germaanse filologie in Kortrijk en Leuven en concentreerde zich op haar studie, maar toen ze een week ziek te bed lag, schreef ze een verhaal waarmee ze prompt de verhalenwedstrijd van het tijdschrift Germania won. Een jaar later werd het pleit beslecht toen ze ook nog een tweede prijs kreeg bij een verhalenwedstrijd van Knack Weekend. Zij is lid van PEN (is een organisatie die zich wereldwijd inzet voor vrije meningsuiting, vrede en internationale verstandhouding) en van de Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde. 

Met steun van